تعیین فراوانی ژن های کد کننده آنزیم های بتالاکتامازوسیع الطیف و آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها در ایزوله های بالینی مقاوم سالمونلا و انتروباکتر

گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی در میان باکتری ها، به یک معضل بهداشتی درجهان تبدیل شده است. از جمله مکانیسم های مهم مقاومت در دو باکتری سالمونلا و انتروباکتر ، تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیفی نظیر tem, shv و ctx-m و نیز آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها (ames) هستند که ژن های آنها بر روی عناصر قابل انتقال قرار دارند. تعداد 110 ایزوله بالینی از دو باکتری سالمونلا و انتروباکتر جمع آوری شد. ایزوله های بالینی سالمونلا با استفاده از آنتی سرم های مونووالان تعیین سروگروه شدند. ایزوله های بالینی انتروباکتر با استفاده ازسیستم api 20 e تعیین گونه شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن و فنوتیپ esbls به روش combined disk تعیین گردید. ژن های کد کننده آنزیم های tem،shv ، ctx-m ، aph(3?)-ia، ant(2??)-ia، aac(6?)-ib و aac (3)-iia و نیز ژن های کد کننده اینتگرون های کلاس 1،2 و3 توسط pcr و با پرایمرهای اختصاصی شناسایی شدند. انتقال کانژوگیتیو 15-ctx-m با روش براث متینگ بررسی گردید. میزان مقاومت دارویی ایزوله های سالمونلا و انتروباکتر به ترتیب نسبت به 16 و 14 آنتی بیوتیک به دست آمد. 4 سویه سالمونلا و 14سویه انتروباکتراز لحاظ فنوتیپی مولد esbl بودند. در این مطالعه درصد سروگروه های سالمونلای جداشده عبارتند از سروگروه a 8/1% ، سروگروه b 10% ، سروگروه c6/13% ، سروگروه d 4/56% و درصد سایر سروگروه ها 2/18% می باشد. درصد گونه های انتروباکتر (2/78 % ) نمونه e.cloacae، 15( 6/13% ) نمونه e.aerogenes و 9 نمونه (2/8 % ) e.sakazakii بودند. فراوانی آنزیم های ,tem shv , ctx-m , ant(2??)-ia , aph(3?)-ia , aac(3)-iia و aac(6?)-ib در سالمونلا عبارتند از به ترتیب 6/3 ? ، 0 ? ، 6/3? ،9/0? ، 0 ? ، 0 ? و 8/1? و فراوانی این آنزیم ها در انتروباکتر به ترتیب 2/18? ، 9/0 ? ، 8/11? ، 5/4 ? ، 5/4 ? ، 3/7 ? و 8/11 ? بود.یک ایزوله سالمونلا و 3 ایزوله انتروباکتر دارای پلاسمید کانژوگاتیو حاوی ژن blactx-m-15 بودند. درصد فراوانی اینتگرون های کلاس 1و2 در سالمونلا 7/32 ? و4/6 ? و در انتروباکتر 40 ? و 3/7 ? بود. اینتگرون کلاس 3 در هیچ ایزوله ای دیده نشد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که بالاترین سروگروه بالینی سالمونلا، سروگروه d است و شایع ترین گونه بالینی انتروباکتر ، انتروباکتر کلواکه می باشد. به عنوان یک نتیجه، از سفالوسپورین های نسل سوم و آمینوگلیکوزیدها می توان برای درمان عفونت های ناشی از این باکتری ها استفاده کرد.